आंतरिंद्रिये आणि बाह्य इंद्रिये

 मानवी शरीर विविध इंद्रियांनी तयार झाले आहे त्यामध्ये 

आंतरिंद्रिये आणि बाह्य इंद्रिये असतात...

डोके, मान, छाती, पोट, हात आणि पाय हे शरीराचे मुख्य अवयव आहेत.

डोळे, कान, नाक आणि तोंड हे डोक्याच्या भागात असतात.

दंड, कोपर, तळहात आणि बोटे हे हाताचे भाग आहेत.

तळहात आणि बोटे मिळून पंजा होतो.

मांडी, गुडघा, पोटरी, घोटा आणि तळपाय हे पायाचे भाग आहेत.

तळपाय आणि बोटे यांचे मिळून पाऊल होते.

शरीराच्या अवयवांचे वेगवेगळे उपयोग आहेत.

आपण वेगवेगळे दिसत असलो, तरीही आपल्या सर्वांच्या शरीराचे अवयव एकसारखे आहेत.

रंग, उंची, जाडी, चेहऱ्याची आणि शरीराची ठेवण यांतील वेगळेपणामुळे आपण वेगवेगळे दिसतो.

शरीराच्या आतील भागात असणाऱ्या इंद्रियांना आंतरिंद्रिये म्हणतात.

उदा., फुप्फुसे, हृदय, मेंदू, यकृत, स्वादुपिंड.

फुप्फुसे आणि हृदय ही छातीमधील बरगड्यांच्या पिंजऱ्यात असलेली आंतरिंद्रिये आहेत.

श्वासोच्छ्वासाचे कार्य फुप्फुसे करतात. श्वास घेणे म्हणजे नाकावाटे बाहेरची हवा फुप्फुसात घेणे आणि उच्छ्वास म्हणजे फुप्फुसातील हवा बाहेर सोडणे.

श्वास घेतल्यावर फुप्फुसात आलेल्या हवेतील ऑक्सिजन रक्तात मिसळतो तसेच रक्तातील कार्बन डायऑक्साइड फुप्फुसात येतो.

श्वास सोडल्यावर फुप्फुसात जमा झालेला कार्बन डायऑक्साइड शरीराबाहेर जातो. छातीमध्ये दोन फुप्फुसांच्या दरम्यान हृदय असते.

हृदयाच्या आकुंचनप्रसरणामुळे रक्ताभिसरण केले जाते.

हृदयापासून निघालेले रक्त शरीरभर पसरलेल्या रक्तवाहिन्यांतून सतत फिरते ठेवले जाते. याला रक्ताभिसरण म्हणतात.

आजाराचे कारण समजण्यासाठी डॉक्टर स्टेथस्कोप वापरून छातीतील आणि पोटातील आवाज काळजीपूर्वक ऐकतात.

शरीराद्वारे निरनिराळी कामे करण्यासाठी एकाच वेळी अनेक अवयवांचा उपयोग होतो. ही कामे नीट होण्यासाठी वेगवेगळ्या अवयवांच्या कामात ताळमेळ असावा लागतो. यालाच सुसूत्रता म्हणतात.

सुसूत्रता ठेवण्याचे काम मेंदू करतो.