अब्राहम लिंकनचे हेडमास्तरांस पत्र

 अब्राहम लिंकनचे हेडमास्तरांस पत्र

प्रिय गुरुजी,

सगळीच माणसे न्यायप्रिय नसतात नसतात सगळीच सत्यनिष्ठ,

हे शिकेलच माझा मुलगा कधी ना कधी. मात्र त्याला हेदेखील शिकवा

जगात प्रत्येक बदमाषागणिक

असतो एक साधुचरित पुरुषोत्तमही. तसे असतात अवघं आयुष्य समर्पित करणारे नेतेही.

स्वार्थी राजकारणी असतात जगात

असतात टपलेली वैरी

तसे जपणारे मित्रही

मला माहित आहे,

सगळ्या गोष्टी लवकर नाही शिकवता येत....

तरीही जमलं तर त्याच्या मनात ठसवा, घाम गाळून कमावलेला एकच छदाम

आयत्या मिळालेल्या घबाडापेक्षा मौल्यवान आहे. हार कशी स्विकारावी ते त्याला शिकवा

आणि शिकवा विजयाचा आनंद संयमानं घ्यायला. तुमच्यात शक्ती असली तर त्याला द्वेष मत्सरापासून दूर रहायला शिकवा शिकवा त्याला आपला हर्ष संयमानं व्यक्त करायला.

गुंडांना भीत जाऊ नको म्हणावं. त्यांना नमवणं सर्वात सोप असतं !

जमेल तेवढं दाखवित चला त्याला भाराचं अद्भुत वैभव,

मात्र त्याबरोबरच,

मिळू दे त्याच्या मनाला निवांतपणा

सृष्टीचं शाश्वत सौंदर्य अनुभवायला

पाहू दे त्याला

पक्ष्यांची अस्मानभरारी....

आणि हिरव्यागार डोंगरउतारावर डुलणारी चिमुकली फुलं.

शाळेत त्याला हा धडा मिळू दे

सोनेरी उन्हात भिरभिरणारे भ्रमर.. फसवून मिळविलेल्या यशापेक्षा परळ आलेलं अपयश श्रेयस्कर आहे. आपल्या कल्पना, आपले विचार यांच्यावर विश्वास ठेवायला हवा त्यानं बेतर आहे सर्वांनी त्याला चूक ठरवलं तरी. त्याला सांगा

स्थानं भल्यांशी भलाईनं वा आणि टग्यांना अद्दल घडवावी.

माझ्या मुलाला हे पटवता आलं तर पहा जिकडे सरशी तिकडे धावत सुटणाऱ्या भाऊगर्दीत सामील न होण्याची ताकद त्यानं कमवायला हवी.

पुढे हेही सांगा त्याला ऐकावं जनांचं, अगदी सर्वांचं...

पण गाळून घ्यावं सत्याच्या चाळणीतून, आणि फोलपट टाकून

जमलं तर त्याच्या मनावर बिंबवा

निक सत्य तेवढं स्वीकारावं. हसत रहावं उरातलं दुःख दाबून. आणि म्हणावं त्याला, आसू ढाळायची लाज वाटू देऊ नको.

त्याला शिकवा

तुच्छतावाद्यांना तुच्छ मानायला अन चाटुगिरीपासून सावध रहायला. त्याला हे पुरेपुर समजावा की करावी कमाल कमाई त्याने ताकद आणि अक्कल विकून..... हृदयाचा आणि आत्म्याच्या! कानाडोळा करायला शिकवा त्याला, जे सत्य आणि न्याय्य वाटते

पण कधीही विक्रय करू नये

धिक्कार करणाऱ्यांच्या झुंडी आल्या तर

आणि उसवा त्याच्या मनावर

त्याच्यासाठी पाय रोवून लडत रहा. त्याला ममतेनं वागवा पण

लाडावून ठेवू नका.

आगीत तावून सुलाखून निघाल्याशिवाय लोखंडाचं कणखर पोलाद होत नसतं.

त्याच्या अंगी बाणवा अधीर व्हायचं धैर्य,

अन् धरला पाहिजे धीर त्यानं

जर गाजवायच असेल शौर्य

आणखीही एक सांगत रहा त्याला

आपला दृढ विश्वास पाहिजे आपल्यावरच तरच जडेल उदात्त श्रद्धा मानवजातीवर माफ करा गुरुजी! मी फार बोलतो आहे.

खूप काही मागतो आहे... पण पहा.... जमेल तेवढं अवश्य कराच.

माझा मुलगा भलताच गोड छोकरा आहे हो तो....

(रुपातर वसंत बापट)